Nauka języka angielskiego w przedszkolu
Głównym celem edukacyjnym nowoczesnych społeczeństw Europy i świata jest efektywne nauczanie języków obcych dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Od 1 września 2017 r. nauczanie języka obcego w przedszkolu jest obowiązkowe na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej. W większości rejonów w Polsce najpopularniejszym językiem obcym jest język angielski, co oznacza, że dzieci uczą się tego języka w większości polskich przedszkoli.
Nauka języka angielskiego dziecka w wieku przedszkolnym w znacznym stopniu różni się od nauki tego języka przez młodzież czy osoby dorosłe pod wieloma aspektami. Na przyswajanie języka obcego przez dzieci ma wpływ wiele czynników. Nauczanie języka obcego dzieci odbywa się więc w inny sposób oraz z wykorzystaniem innych metod nauki języka angielskiego.
Dzieci w naszym przedszkolu języka angielskiego uczą się w oparciu o bajkowy kurs „I love Boo” Ewy Wodzickiej-Dondziłło, który oparty jest na programie multisensorycznego nauczania, co w praktyce oznacza wielozmysłowe uczenie się, które pozwala angażować więcej niż jeden kanał sensoryczny. Małe dzieci wykazują szczególną potrzebę eksplorowania otoczenia nie tylko za pomocą wzroku i słuchu, ale przede wszystkim dotyku, a nawet węchu i smaku. Aktywizacja wszystkich zmysłów znacznie podnosi efektywność nauczania. Informacja uzyskana wielotorowo jest lepiej zrozumiana i zapamiętywana. Proces dydaktyczny staje się bardziej atrakcyjny, dzięki czemu dzieci odczuwają pozytywne emocje związane z daną aktywnością, co z kolei pomaga im lepiej zapamiętać oraz przyswoić nową wiedzę. Fundamentem nauczania wielozmysłowego jest rozróżnienie trzech podstawowych kanałów sensorycznych, za pośrednictwem których dzieci odbierają bodźce oraz płynące do nich informacje.
- Wzrokowego:
– korzystanie z atrakcyjnie ilustrowanych materiałów wizualnych (kart obrazkowych, plansz, plakatów, zdjęć, bajek, filmów)
– zabawy uwzględniające rysowanie, odwzorowywanie, np. uzupełnianie kart pracy, , rysowanie ze słuchu
– gry planszowe z bogatą grafiką dobrze ilustrującą pojęcia
– zabawy z dużą kostką z kieszonkami, do których można wkładać kartoniki obrazkowe
2. Słuchowego:
– słuchanie piosenek, rymowanek, historyjek, bajek, odgłosów.
– praca w parach i grupach, podczas której można śpiewać lub rozmawiać,
– „wyłapywanie” poszczególnych słów i wyrażeń z nagrań i wskazywanie właściwych obrazków lub wykonywanie odpowiednich ruchów
- Kinestycznego (czuciowo-ruchowego)
– zabawy oparte na założeniach metody TPR – reagowania całym ciałem (TPR –Total Physical Response),
– ilustrowanie treści nagrań ruchem, tańcem
– wykonywanie różnych czynności określoną częścią ciała
– zabawy z elementami dramy, pantomimy oraz zabawy tematyczne, konstrukcyjne i manipulacyjne (np. tworzenie robotów, domków z klocków)
– umieszczanie przedmiotów w odpowiednich miejscach nazwanych przez nauczyciela
– próby odgadywania, co się znajduje w worku, pudełku, tylko za pomocą dotyku
Podsumowując, dzieci w wieku przedszkolnym uczą się języka obcego głównie poprzez zabawę, gdyż jest ona naturalnym elementem ich życia i podstawą ich funkcjonowania. Wraz z rozwojem dziecka, ewoluuje sposób nauki angielskiego, toteż 3-4 latki preferują zajęcia manipulacyjne, konstrukcyjne i ruchowe, natomiast 5-6 latki zaczynają częściej bawić się tematycznie, zaczynają przestrzegać zasad, pracują w książkach. Opierając naukę na zabawie musimy pamiętać by dostosować ją odpowiednio do wieku. Podczas zajęć muzyczno-ruchowych w każdej z grup utrwalamy słownictwo i zwroty świetnie się przy tym bawiąc. Kończąc każdy rozdział dajemy również upust naszej aktywności twórczej, podsumowując zajęcia w formie pracy plastycznej lub karty pracy, pomagającej wizualizować to, czego dzieci się nauczyły.
Agnieszka Szucio
Artykuł powstał w oparciu o autorski program „Multisensoryczna nauka języka angielskiego w przedszkolu” Ewy Wodzickiej-Dondziłło